FAQ

Wat doet zo’n Casemanager PDI nou precies?

Ohh, maar dat doen wij ook al hoor wij doen echt precies hetzelfde.

In het speelveld van verzuim zijn net als bijvoorbeeld bij voetbal tal van verschillende spelers actief. Om tot een maximale teamprestatie te komen proberen de voetballers ieder vanuit hun rol, specialisme en veldpositie zo goed mogelijk samen te werken. In de wereld van verzuim is de samenwerking binnen het speelveld vele malen complexer, onder meer omdat niet het teambelang maar de eigen prestatie (financiële omzet) voor gaat en belangrijker is. Daarom moet het eigen marktaandeel koste wat kost worden beschermd en één van de manieren om dit te doen is: (ongeacht wat die anderen doen) dat doen wij ook, wij doen precies het zelfde.

Het mooie en fijne is echter dat een casemanager PDI een nieuwe markt toevoegt en daardoor het traditionele afschermen van de bestaande markt overbodig maakt. Om te begrijpen wat het toevoegt is het belangrijk om de spellijnen met een paar van de andere spelers kort inzichtelijk te maken.

Traditionele casemanager: dit zijn professionals die toenemend met het procesmanagement op basis van wet- en regelgeving, verzuimsystemen en UWV bezig zijn. Het overgrote deel van de dagelijkse takenpakketten en de eventuele contacten met de werknemer (als die er al zijn) zijn dossiergericht, bijvoorbeeld om sancties te voorkomen. Conclusie; vooral mee doorgaan, belangrijk en uiterst zinvol werk.

De Praktijk Ondersteuner Bedrijfsarts (POB): volgens de definities is de POB een specialist op gebied van werk en gezondheid. Vanuit de BIG-registratie is er zeker een relatie met het medische deel van de werkzaamheden die een bedrijfsarts uitvoert. Kennis van medische aspecten garandeert echter geen kennis van “werk en gezondheid en al helemaal niet van de wet- en regelgeving die onlosmakelijk aan het verzuim zijn gekoppeld”. Uiteindelijk heeft minder dan 30% van al het verzuim daadwerkelijk een medische oorzaak. Meestal betreft het medisch deel van het verzuim slechts de klacht waardoor de oorzaak. Conclusie: ook deze taken zijn belangrijk en zijn complementair voor de bedrijfsarts Bij de ruim 70% van het (niet medische) verzuim ontstaat het risico dat door de medicalisering van het verzuim bij de intake de echte verzuimreden te vaak onder de oppervlakte blijft en het verzuim daardoor onnodig lang duurt.

De arbeidsdeskundige: ook bij het reguliere casemanagement wordt regelmatig beweert dat een arbeidsdeskundige die werkzaamheden ook prima kan doen. Een AD-opleiding is echter niet voor niets een aparte opleiding waarbij vooral het duiden van de re-integratiemogelijkheden centraal staat. Welke banen kan de werknemer op basis van de bevindingen van de bedrijfsarts/verzekeringsarts volgens de arbeidsdeskundige nog wel of juist niet doen? Conclusie: uiteraard zijn ook de werkzaamheden van de AD’er essentieel maar wel echt wat anders dan het achterhalen van de oorzaken en Persoonlijke Duurzame Inzetbaarheid van de werknemer. Al is het maar omdat dit onderwerp samen met Vitaliteit, Amplitie en Leadership naast de wet- en regelgeving aangaande verzuim en Poortwachter geen onderdeel uitmaken van een AD-opleiding.

De Jobcoach: een andere professional die van mening kan zijn dat zij de werkzaamheden van de casemanager PDI al uitvoeren is de Jobcoach. Toch heeft ook deze professional een ander vertrekpunt: iemand (met een arbeidsbeperking) helpen om aan het werk te komen. Meestal is dit nadat het verzuim is afgesloten maar het zou, bijvoorbeeld bij re-integratie 2^e spoor, in tijd een overlap met het lopende verzuim kunnen hebben. Conclusie: de werkzaamheden van casemanager PDI zijn niet kannibaliserend maar juist aanvullend op het takenpakket van de Jobcoach. Een casemanager PDI is geen coach en neemt de werknemer dus niet met een traject bij de hand. Dus ook geen vacatures (helpen) zoeken, geen sollicitatietrainingen verzorgen en observaties op de werkvloer doen of aanvragen indienen bij UWV of de Gemeente etc. Net als bij de opleidingen van de andere genoemde professionals geldt ook hier dat de kennis en vaardigheden uit de opleiding van een casemanager PDI daarom duidelijk verschillend zijn.

• Complementair

Waarom dan toch een opleiding tot casemanager VITT of PDI en wat is dan de toegevoegde waarde op het werkzaamheden van alle genoemde verzuimprofessionals?

Toen er goed naar de verschillende opleidingen van de andere professionals werd gekeken kwam de ‘missing link’ als vanzelf bovendrijven: de werknemer. Bij de andere opleidingen staat niet zozeer de werknemer maar allerlei andere dingen centraal: wet- en regelgeving, medische aspecten, arbeidsrecht, re-integratie, herplaatsing, beperkingen, de functie, aanpassingen, herplaatsing etc. Kenmerkend voor de meeste van deze onderwerpen is dat ze vaak op zichzelf staan en daarmee buiten de (invloedsfeer) van de werknemer liggen.

Het gevolg hiervan kan zijn dat de contactmomenten die de werknemer met een verzuimonderwerp heeft, bijvoorbeeld de verzuim-intake en/of begeleiding of re-integratie, dan in gesprekken met een ‘sanctie-sfeer’ resulteren (geen salaris of geen uitkering). Hierdoor kan er al snel een soort van automatische ‘jij moet-situatie’ voor de werknemer ontstaan hetgeen een onnodig guur, hard en onpersoonlijk verzuimklimaat tot gevolg kan hebben:

• Je hebt je ziek gemeld, maar wanneer denk je weer te kunnen beginnen?
• Het vertrekpunt voor je re-integratie is dat je zo snel mogelijk teruggaat in je eigen werk;
• passend werk binnen de organisatie is niet mogelijk dus ‘we’ schakelen nu op een functie elders;
• dit zijn de functies waarmee u nog zoveel kunt verdienen dus u bent wel/niet arbeidsgeschikt, etc.

Hoe groot is de kans op succes wanneer deze doelstellingen haaks staan op de oorzaak voor het verzuim? Of ze conflicteren met de mogelijkheden en/of voorkeuren van de werknemer ten aanzien van DIVAL (Duurzame Inzetbaarheid, Vitaliteit, Amplitie, Leadership)?

Juist door hierover met de werknemer in gesprek te kunnen gaan is dit nieuwe leergebied ontstaan waarvoor behalve kennis van de wet- en regelgeving Sociale Zekerheid ook de nieuwe vakgebieden in de PDI-opleiding nodig zijn: DIVAL en Communicatie. Met de opgedane kennis en vaardigheden kan de casemanager PDI op basis van vrijwilligheid en gelijkheid in gesprek gaan met (niet over) de werknemer. In dit zogenaamde navigatiegesprek proberen ze samen ‘het dichtbij’ van en voor de werknemer in kaart te brengen. De werknemer bepaalt wat en hoeveel informatie er naar wie (bedrijfsarts en/of werkgever) mag. Ook met de werkgever wordt een navigatiegesprek gevoerd en als dat wenselijk is eventueel ook nog een driegesprek.

Daarna is deze eenvoudig klinkende rol van de casemanager voor dit deel van het vakgebied klaar en kunnen alle andere hier genoemde professionals (weer) inhaken en daarbij ook deze nieuwe en mogelijk uiterst relevante achtergrondinformatie gebruiken. Deze extra aanvulling maakt de casemanager PDI aanvullend en complementair, niet bedreigend.